۰۴
آذر
عرب معاصر به «ماجراجویی» می‌گوید «مغامرة». البته ماجراجویی در این متن آن ماجراجویی منظور عرب معاصر نیست. یعنی آنی نیست که برای سیاست‌مداران از نان شب هم واجب‌تر است. نه، منظور این معنای سخیف نیست. ماجراجویی برای سیاست‌مدار یعنی قمار بر سر فرصت‌های مردم در جهت نفع شخصی. ولی این ماجراجویی ما قماری است بر سر فرصت‌های شخصی در راه حق، در راه خلق.
و من «مغامرة» را ترجمه می‌کنم «دل به دریا زدن». معناش هم‌این است. لسان عرب را زیر رو کنید چیزی جز این نمی‌یابید.
و قال علیه السلام: «وخض الغمرات للحق حیث کان»
که شجاعانه، بل‌که متهورانه و شاید به سبک نحویان متبخترانه ترجمه‌اش می‌کنم:… ولش کن! حافظ گفته دیگر:
